Lang leve het openbaar vervoer

Vanuit zijn linkerooghoek kijkt hij me vanaf de andere kant van het gangpad aan. "Wat is ze aan het doen? Wat is dat? Dit is toch niet normaal?" Zijn oog spreekt boekdelen of liever gezegd, spreekt zijn oog onbegrip. Hoewel ik gewoon door ga waar ik al mee bezig was blijft zijn blik me doordringen. Stellig besluit ik door te gaan. "Vrijwel elke vrouw begaat dit proces dagelijks, dus waarom zou dit niet in de tram kunnen?" Is het antwoord wat mijn rechteroog de nog steeds uit zijn ooghoek kijkende man geeft. Weet zeker dat zijn vrouw/vriendin en/of minnaar dit allemaal ook doen. Misschien niet in de tram, niet in zijn bijzijn maar ze doen het. Zichzelf opmaken zodat ze er op maandag ochtend niet uitzien alsof ze door een vuilniswagen zijn overgereden. 

Ook het eten van een croissant blijft een onmogelijke opgave. Het met de mond happen van de croissant zorgt voor croissant-snippers. Niet één snipper niet twee, nee heel veel snippers. Overal. Op mezelf, op de bank en ook op de knie van mijn medepassagier. "Eerlijk zullen we alles delen". Dit is een gezegde waar mijn medepassagier het niet mee eens is. Geen begripvol knikje, geeneens een lachje. Nee deze niet zo vriendelijke meneer is geen liefhebber van croissant-snippers op zijn knie in de ochtend.

Deze twee gebeurtenissen, het raar aangekeken worden tijdens een makupsessie in de trein en het laten vallen van mijn croissant snippers (en zelfs een keer yoghurt-spetter) zijn dingen die mij de afgelope periode vaak zijn overkomen. Drie keer per week zat ik al erg vroeg in de trein op weg naar Amsterdam (vanuit Rotterdam). Ik ben geen ochtendmens. Ik ga niet m'n make-up thuis doen als daarvoor vroeger moet opstaan. Ook ontbijten thuis kan om die zelfde reden dus niet. Mijn oplossing, dit alles in de trein/tram doen. Daar heb ik in mijn 1 uur en 10 minuten durende reis alle tijd van de wereld. Maar oh oh oh alle blikken die ik heb gekregen.... 

Herkenbaar? 

Uitstelgedrag

'Pffff dit mag echt niet nog een keer gebeuren, zo zonde van mn geld die 15 euro boete" denk ik hard op. Juist, ben weer is te laat geweest met schoolboeken nleveren. En niet omdat ik geen tijd heb/had, het niet wist, een boek kwijt was maar... omdat ik telkens dacht van 'joh dat komt wel'. Juist en die tijd kwam, toen ik in mijn email het bericht 'INCASSO' (let op de hoofdletters) van de mediatheek ontving. Op het moment dat ik zo'n mail krijg komt er blijkbaar een stofje in mijn hersenen vrij wat ervoor zorgt dat ik de volgende dag meteen de boeken weg breng. Dit is echter niet de eerste keer dat dit mij gebeurde. Nee helaas is dit voor mij routinegedrag.

Als ik een boek op bijv. bol.com (goh wat praat ik veel over boeken dat is puur toeval zal zo een ander voorbeeld noemen) bestel dan doe ik dit met acceptgiro. Vervolgens heb je 30 dagen de tijd dit te betalen. Nu kan ik dit natuulijk ook gewoon meteen via ideal betalen. Of bij levering meteen betalen. Maar nee. Ik, Eliza-de-uitsteller, wacht tot ik een herinneringsmail ontvang. Juistem, dan komt er weer dat stofje vrij wat mij meteen geld laat over maken via ideal. Dit kost mij max 5 minuten. En toach doe ik dit elke keer weer.

Zo doe ik dit ook bij de H&M of andere dingen die ik bestel. Alleen bij ebay is er niks aan de hand want dit betaal ik via paypal wat automatisch gekoppeld aan mijn rekening is. Bij de H&M bestellingen blijkt ook vaak dat de 80% niet leuk is/niet past of whatever. Dus dan moet ik iets retouren. Nu is de supermarkt waar ik dingen op de post kan doen op 5 min loopafstand. Maar ook dit retouren stel ik uit tot het laatste moment. Waarom? Ik heb geen idee. Telkens weer ben ik bang dat ze mijn retour niet aannemen en ik opgescheept zit met die troep. Maar toch doe ik het elke keer weer. En gelukkig heb ik hier nooit problemen gehad, maar toch.

What's wrong with me?!

Welcome

Ik, Eliza, vind het leuk om te schrijven. Nu kan ik dingen voor mezelf opschrijven, wat ik ook doe. Maar kan ik in dit geweldige moderne tijdperk natuurlijk ook gewoon een blog bijhouden, en zo het een en ander delen.  Ik zal maar is beginnen met vertellen wat ik ga doen, want hoewel ik het voor mijn gevoel al veel te veel van de daken heb lopen schreeuwen is toch blijkbaar nog niet iedereen op de hoogte van mijn plannen. Nou goed dat hoeft ook niet. Ik hoef zelf ook niet zo nodig op de hoogte zijn van al jullie plannen, maar hey misschien word je nu toch wel een beetje nieuwsgierig. Dat kan. Dan moet je gewoon even de derde alinea lezen. Wil je een korte samenvatting dan raad ik je aan de ena laatste alinea te lezen en de rest over te slaan.

Het begon allemaal.... ja echt ik ga vertellen hoe het plan, waar ik later meer over ga vertellen tot stand is gekomen. Nou het begon dus allemaal in 2012, ik besloot toen de minor International Aid and Development te gaan doen. Met deze minor mocht (moest) ik naar het buitenland om vrijwilligerswerk te doen. Ik ben toen in november en december in de Filipijnen beland. En om eerlijk te zijn heeft Azie mijn hart gestolen. De mensen, het leven... Het werken daar was super dankbaar en ook de dingen die ik los daarvan heb gedaan waren geweldig. Zo kwam ik in contact met mensen die aan het backpacken waren en ontdekte ik dat ook meisjes zulke dingen alleen deden. Want nee, dat wist ik niet. Nou goed, het was een geweldige tijd waar ik met een glimlach aan terug denk. Hierna ging ik weer terug naar school en begon ik met afstuderen. De kriebels om nog meer te reizen werden ondertussen steeds heftiger. In juni behaalde ik mijn diploma en dacht ik van goh, weetje wat, let's go! Tis crisis, banen liggen niet voor het oprapen. En ook had (heb) ik geen verplichtingen. Dus besloot ik dat ik maar gewoon moest gaan reizen. Dit vage idee wat dus al een tijd door mijn hoofd spookte besloot ik om te zetten in een plan.

Het plan is. Of nouja plan? Het is best een concreet iets, want ik heb een ticket geboekt. Nouja de bedoeling is dat ik 28 oktober (zet dit even in jullie agenda, want dagelijks vragen mensen van goh elies wanneer ga je weg) naar Thailand vlieg. En 15 februari vlieg ik weer naar Nederland. Voordat ik in het zonnige Thailand zal landen maak ik eerst even een tussenstop in het koude Rusland. Een twaal uur durende tussenstop in Moskou om precies te zijn. Wat ik daar ga doen? Ik zou graag de stad een beetje verkennen. Wat vodka drinken. Maar tis daar 13 graden, en een dikke jas meenemen staat niet bepaald op mn lijstje. Dus ga ik maar wat chillen op het vliegveld, gok ik. Maargoed richting Thailand dus. Nu denk je, was dat het? Je gaat naar Thailand, oke leuk. Ja zeker leuk. Maar er is meer, jaja. Want ik ga namelijk naar meerdere landen in zuidoost-azie. Het plan is namelijk om te backpacken. Ik heb mijn backpack al, dus dat moet wel goed komen. Iedereen om mij heen raakt een beetje in de war van mijn planning, ik zelf ook trouwens. Het idee achter deze reis is namelijk dat ik eigenlijk gewoon alles wil doen waar ik zin in heb. Een beetje zo van "yolo" maar dan fancy. Nee even serieus, ik heb een globale planning gemaakt van landen die ik sowieso wil zien, en plekken die ik wil bezoeken/verkennen/onveilig maken. Zo wil ik sowieso naar:

Thailand, Vietnam, Cambodja, Singapore. Maar het zou ook zomaar kunnen dat ik in Maleisie, de Filipijnen, Nepal of ergens anders in die regio eindig. 

Op dit moment heb ik alleen een hostel bij aankomst in Bangkok geboekt en verder nog nikssss nada noppes. Moet nog wel deze week even de knoop doorhakken over mn kerst/oud&nieuw planning want dat is wel zo'n happening dat ik t wel liever alvast gefixed wil hebben (ivm drukte en dat opeens alle hostels volzitten en ik op het strand moet slapen.. alhoewel dat ook best leuk kan zijn). 

Nou lieve mensen, ik hoop jullie nu een beetje op de hoogte hebben gebracht van mijn plannen. Korte samenvatting voor de luie mensen: 28 oktober t/m 15 feb ga ik backpacken in zuid-oost-azie (iig Thailand, Vietnam. Camdbodja, Singapore). Het idee is 'go with the flow'. 

Met deze blog wil ik jullie tijdens mijn reis een beetje op de hoogte houden van al mijn (wellicht een beetje gecensureerde) avonturen. Dus als je dat wilt volgen... check dan mn blog ;-)