Sihanoukville 2.0
Mijn laatste avond in Sihanoukville zat vol verassingen. Zo belandde ik in een ander hostel waar een all you can eat dinner was, met. Cambodjaanse gerechten. All you can eat is iets wat mij altijd blij maakt. Daarna was er live muziek, wat mij (mits het goed is) ook een blij mens maakt. Eerst was er een optreden van een jongen met een ukele wat een zesje waard was. Daarna was er, ja je gaat het niet geloven, een optreden van Michelle, een meisje uit Nederland. Die blijkbaar mee heeft gedaan aan the voice en tot de kwart finale gekomen was. Niet dat ik haar herkende, maar ze zong mooi en ti's toch grappig dat ik naar de andere kant van de wereld reis om een Nederlands meisje te horen zingen. Helaas werd alles een beetje overstemd door een luidruchtig feest in de bar ernaast die was afgehuurd door Cambodjanen met muziek a la gangnam style, beetje een moodkiller. Daarna beland in Utopia bar. Waar ook weer een verassing was, weer een kleine Laos reünie! Gezellig met m'n Laos homies gechilled en daarna nog uitgegaan. Ook nog gratis bier gekregen van een vieze Duitse oude man die me aanzag voor een prostituee. Altijd fijn. Dit was overigens niet de eerste keer dat dit gebeurde.
Kampot pepper
De volgende ochtend ging de motor van de bus naar Kampot ging kapot. Wat wel gebeurde is dat ik super misselijk werd, snel stoelen moest wisselen met de onbekende jongen naast me, het raam open moest doen... En moest overgeven uit een rijdende bus. Juist. Mijn mede busgenoten waren erg blij met me! M'n vorige travelbuddy kwam er na 15 minuten achter dat hij z'n pasport vergeten was dus ging terug. Wat ik niet erg vond want ik wilde helemaal niet dat hij mee kwam, hij zeurde namelijk alleen maar. Volgens hem mocht ik niet gezellig doen met andere mensen en begon me zomaar te claimen. Why oh why. Toen hij de bus verliet was ik dan ook erg blij. Zo blij dat ik er misselijk van werd en moest overgeven. Agh ja, daarna voelde ik me wel een stuk beter. En de twee jongens naast me vonden het hilarisch en werden later zelfs m'n nieuwe travelbuddies. Voor mensen die binnenkort gaan reizen, dit is dus een goede manier om vrienden te maken! In Kampot aangekomen belanden we in het hostel 'Naga House' een schattig hostel aan de rivier, waarvan ik de naam niet weet.
Wat te doen in Kampot? Geen idee. Wel kwamen we erachter dat er een "famous" steakhouse was, ik hou van vlees, de jongens ook. Dus bestelden we daar spareribs, het was h e e r l i j k ! En meer dan we op konden eten. Daarna naar de eerste de beste lege bar gelopen waar we zelf dj mochten spelen en de barman was ook een goede entertainer. Hoe leeg de bar was toen we aankwamen zo vol was die toen we weg gingen, wat een goede klanten waren we toch ook. Terug in het hostel bleek een mini feestje gaande te zijn. We speelde beer pong, waar ik normaal super slecht in ben. Maar dit keer was ik verassend goed! Wat leuk was voor m'n teamgenoten want die bakte er niks van. Na de nodige biertjes en kaartspelletjes maar naar bed gegaan. Een bed met, een klamboe, maar ook mieren en spinnen, jippie! Nacht overleefd, niet opgegeten door insecten. Beetje rondgevraagd wat we konden doen en uiteindelijk met een tuktuk naar de pepper farm gegaan, waar Kampot beroemd voor is. Een rit van 50 minuten over de meest hobbelige wegen ooit. Sommige stukken waren geeneens wegen, maar zandvlaktes. Onderweg kochten we dan ook mondkapjes. En geef toe, it suits me ;-).
Ook stopte we bij 'secret lake' een reusachtig meer. Wat niet bepaal geheim is, meer kan ik er niet over vertellen. Bij de peperplantage troffen we 10.000 bomen aan waar peper gekweekt wordt. Dat is een hele hoop peper.
Pnom Penh
De killing fields en alles hadden we al gehad dus bezochten we de central market. Een grote overdekte markt met alle neppe spullen die je maar kan bedenken. Van neppe design tassen tot brillen, horloges en neppe nikes. Hier kocht ik een neppe bril want met m'n dure goede zonnebril op het strand zitten is niet altijd even slim. Aangezien er nogal veel gestolen word hier. Filterglazen alles en ook nog een hoesje, dat allemaal voor $5! In de avond in het hostel het kaartspelletje fuck the dealer gespeeld samen met iemand die later die avond als guard in het hostel zou werken. Deze man bleek ook nog tuktuk driver te zijn en bracht ons later die avond gratis naar KFC. Ik was niet erg onder de indruk van de kip. Wel van de potato wedges met cheddar, hmmmm! De tuktuk driver probeerde de hele tijd een "privé" gesprek te krijgen met de twee jongens. Toen hij echter zeker wist dat ik niet het vriendinnetje was besloot hij te praten. Hij wilde de jongens naar een soort boordeel brengen zodat ze tegen betaling sex konden hebben met cambodjaanse meisjes, nou nou. Daar hadden ze geen behoefte aan, wat de tuktuk driver totaal niet kon begrijpen. Hij heeft wel 10 x gezegd van ja maar jullie moeten het echt proberen is echt goede seks! Wtf. Waarschijnlijk zou hij commissie krijgen als ze echt waren gegaan.
Off to Koh Kong!
Pnomh Penh was nog steeds niks dus namen we de volgende ochtend om 7 uur de bus naar Koh Kong, niet te verwarren met het geweldige Koh Rong. De busreis naar Koh Kong was uitermate interessant. Zo waren we de enige locals, wat mij helemaal niks uit maakt. Was er een tv, met Cambodjaanse muziek/films zonder Engelse ondertiteling, meer dan drie huilende babies, een man links naast me die wijdbeens zat en af en toe olie op z'n neus smeerde en dan z'n hand over mijn arm haalde (erg gul), een man rechts naast me die om de 5 minuten luidkeels slijm op gorgelde en het dan uitspuugde in een plastic zak. De reis zou 5 uur duren maar duurde 7 uur. Kortom weer een toprit, gotta love it! Voordelen waren wel dat ik twee uur lang in mijn geschreven dagboek heb kunnen schrijven (ja behalve een blog heb ik ook nog een persoonlijk dagboek), want daar liep ik nogal achter. Ook heb ik zeker wel 6 hoofdstukken van the hunger games 2 gelezen en mijn spotify playlist meerdere malen kunnen luisteren.
Eenmaal ik Koh Kong aangekomen waren we niet al te blij. Een stoffige stad met één straat. Wel een hostel gevonden met private rooms voor maar $7. Wat gegeten en rondgevraagd wat er te doen was. Bleek dat er niks te doen was. We dachten hier te kunnen gaan chillen op het strand. Maar blijkbaar zit de zee vol met haaien en is het water zo ver dat er nauwelijks zand is, geen strand dus. We waren van plan er een aantal dagen te blijven maar dat werd zo wel heel moeilijk. In de avond in de enige plek gezeten die open was een restaurant/pub iets vol met dikke (als in 400 kg) westerse zwetende mannen. Hier kwamen de jongens in gesprek met een man. Die eerst voorzichtig vroeg of ik toevallig iemands vriendinnetje was. Toen hij hoorde dat het niet zo was brandde hij los. Zelf kwam hij uit Australië en woonde nu al 5 jaar in Koh Kong. Zijn Cambodjaanse vriendin woont echter in Pnomh Penh (5uur afstand). Wat niet erg is want je hebt in Koh Kong geweldige prostituees en hij kon zo de namen noemen van de beste meisjes. Zeker een aanrader!! Fucking viespeuk. M'n pokerface begon uit te werken en ook de jongens werd het allemaal iets teveel. Het gepraat van mannen in de 50 over meisjes van 16, bah. Dus gingen we terug naar het hostel speelde een kaartspelletje en gingen slapen. Dit was de eerste keer in 7 (?) weken dat ik alleen-alleen sliep. Wat ik super raar vond. Ben gewend geraakt aan het slapen in stapelbedden met vreemde mensen en geluiden om me heen. Toen ik in het midden van ze nacht wakker werd en naast me keek schrok ik me dood, daar was iemand! Maar nee, het was mijn eigen reflectie in de spiegel -_-. In de ochtend werd ik fit wakker, in m'n eigen kamer, met wifi en ruimte. Ik heb een echte workout gedaan! 30 days shred level 1. Wat een aanrader is, de laatste keer dat ik het deed zag ik al na 5 dagen verschil. We wilde geen dag langer in Koh Kong blijven. Alleen waren er niet veel busverbindingen naar andere steden en hadden we alle drie eigenlijk alles al gezien. Dus namen we een privé auto aka taxi naar Sihanoukville. Let op het woordje privé. Je zou denken dat er behalve de chauffeur niemand in zou zitten toch? Maar nee natuurlijk zit de zus van de chauffeur voorin. Zodat we met z'n 3en met tassen achterin gepropt zitten zonder airco. Een vier uur durende rit waarbij zelfs ik m'n been niet kon strekken. M'n benen hebben de hele rit omhoog gezeten op m'n tas me een gevoelstemperatuur van 40 graden.
Wel wat leuks over Cambodja wat me is opgevallen wat ik volgens mij nog niet heb verteld... Is dat vrouwen hier bijna allemaal gewoon non stop in hun pyjama chillen. En met pyjama bedoel ik een complete broek en shirt iets van meestal disney figuren of hello kitty. Dit dragen ze op de scooter, in de supermarkt, in een restaurant. Waarom weet ik niet. Cambodja swag? Ik vraag me af of ze gewoon zo uit bed komen rollen of dat ze voor slapen aparte pyjama's hebben, maar ik durf het niet te vragen. Mocht iemand het antwoord weten, laat het me weten!
Sihanoukville 3.0
Driemaal is scheepsrecht? Voor de derde keer in Sihanoukville. Want ja het is een fijne plek en een goede manier om even op m'n budget te letten aangezien Thailand wat duurder is (eilanden + hoogseizoen). Heel veel boeiends heb ik in Sihanoukville niet gedaan. Eigenlijk was het een mini-vakantie in m'n reis. Elke dag naar het strand, chillen in barretjes, uit eten en later wat rondhangen in het hostel of uitgaan. In het hostel was elke avond live muziek, wat leuk is zou je denken? Leuk was het zeker, maar op een verkeerde manier, wat zong die man vals zeg. Wel grappig was dat op de open mic night er een meisje aan t zingen was die ik in Laos in een bar had horen zingen. En dat een groepje locals opeens veranderde in stoere beatboxers. Na 5 dagen was het tijd om afscheid te nemen van Cambodja, op naar Bangkok!
No comments:
Post a Comment