Australia day en Chinees nieuwjaar.... In Vietnam.

Zoals ik in mn laatste blog al aangaf loop/liep ik een beetje achter met mn blog. Inmiddels is dit alleen maar meer. Maar omdat ik weet dat mensen het leuk vinden om te lezen en ik het ook leuk vind om te schrijven, vervolg ik een beeeeetje verlaat toch maar m'n verhaal.

Hoi, Hoi An

Na mn nacht in Hué nam ik de bus naar Hoi An. Ik was met drie jongens, maar het was een en al chaos dus we eindigde in verschillende bussen. Hadden nog geen accomodatie geboekt dus of we elkaar weer zouden vinden? Gelukkig ontmoette ik in de bus twee meisjes uit Australie. De bus was super relaxed. Het was een slaap-bus, zoals de vorige keer, alleen was het dag. Dus super veel comfortabele ruimte en zelfs wifi. Applausje voor de bussen in Vietnam! Na vier/vijf uur kwamen we aan in het centrum van Vietnam. Een aantal mensen hadden me de tip gegeven om naar Sunflower hotel (ja hotel niet hostel) te gaan. Volgens internet leek dit vol te zitten, maar eerder in mn trip merkte ik al dat hostelworld niet altijd even up to date is, dus besloten we het er maar op te wagen. Ze hadden gelukkig plek voor ons drie, in verschillende dorms maar dat maakte niet uit. Een twee sterren hotel met dorms een zwembad en een -dat bleek de volgende ochtend- geweldig 'gratis' ontbijt buffet met alles er op en er aan. Wie naar Hoi An gaat moet zeker weten naar Sunflower! 

Anyway, na dat gereis hadden we honger. We wandelden naar het oude gedeelte van de stad en waren even stil, wat zag het er mooi uit! Alles was verlicht met lampionnen en de Franse invloed was goed te zien in de stijl van alle architectuur. Wat een schattig stadje! We besloten onzelf te verwennen met verse vis van de bbq op een boot op de rivier met uitzicht op alle lichtjes. 

Van een meisje die ik eerder in mn reis had ontmoet had ik allemaal tips gekregen. Aangezien we geen idee hadden wat te doen besloten we de tips te volgen. Zo eindigde we in de backpackers bar, waar verassend genoeg, drank spelletjes spelende engelse en australische backpackers te vinden waren. Verder was er een tafelvoetbal, waar ik dacht heel goed in te zijn maar wat tegen viel, slechte muziek, een gezellige vibe en 2 for 1 drankjes. Alle ingredienten voor een goede avond dus. 

Die avond uit was gezellig maar schreeuwde de dag erna om ontspanning. Gelukkig had mijn hotel een zwembad en relaxen bij het zwembad in de zon was dan ook perfect. In mijn dorm had ik een jongen uit het exotische Hawaii leren kennen en een jongen uit het vreemde rare koude Nederland. Samen met hun en wat andere mensen ging ik savonds weer de stad in. Het typische gerecht voor Hoi An is Cau Lac. Hoi An staat bekend om het geweldige eten. Dit is een heel

simpel gerecht maar erg lekker. Te beschrijven als noodles, beef en een klein beetje soort van soep, maar dan net wat anders. Van dit lokale gerecht genoten wii ook weer op een boot op de rivier terwijl we geserveerd werden door een meisje van 8.

 Omdat de backpackers bar de dag ervoor zo gezellig was wilde ik daar weer heen. Ik begon me al aardig thuis te voelen want ik zag dezelfde mensen als de dag ervoor. Ook waren mn verloren australie vrienden uit Hué er! Later die avond gingen we naar 'why not bar' hier is het mogelijk om voor 100.000 dong ($5) all you can drink te doen. Zolang je maar zorgt dat je je glas bewaard kan je zoveel lokale (walgelijke) rum, whisky of vodka drinken als je maar wilt. De bar was packed, de muziek was dankzij iemands telefoon top en ook dit was een geweldige avond. De dag erop besloot ik dat het tijd was voor wat actie. Behalve lekker eten staat Hoi An bekend om het goedkoop/goed maken van kleding op maat. Zo laten jongens hier pakken maken en meisjes.... Van alles en nog wat. Met mijn lengte niet helemaal gemiddelde lichaam heb ik wel eens problemen met het vinden van goed passende kleding. Wat me niet uit maakt want ik hou van oversized. Maar een oversized nette jumpsuit is 't toch niet helemaal. Ik besloot dus een jumpsuit te laten maken. Op aanraden van mensen uit mn hostel ging ik naar de tailor 'The Ocean'. Ik had een aantal plaatjes van internet bij me. Ik wist precies wat ik wilde. De bovenkant van dit plaatje, de achterkant van dit, dit van dit...... Er werkte super aardige mensen en nadat mn maten waren opgenomen (die me lichtelijk depressief maakte) was het afwachten. De volgende dag kan ik terug komen om te kijken of het goed was. Als lunch had ik aan bah mi broodje, het typische broodje wat op elke hoek van de straat te krijgen is. Dit kan met kip, varken, ei of kaas (la vache kiri), voor tussen de 15.000 en 25.000 dong. Een geweldige snack. Voor de Rotterdammers in de buurt van de bibliotheek zit "boquette" hier zijn zulke heerlijke boquetts te vinden, ook verkopen ze er bubble tea (almond met tapioca is een aanrader!). 

In de avond was het hele hostel bij de bar bij het zwembad te vinden, een en al gezelligheid. Ik durf het bijna niet te zeggen maar we speelde weer kings cup, wat vrij lastig was met zo'n grote groep. We begonnen de avond met 2 tafels en eindigde met 10 tafels. Het hotel wilde ons graag weg hebben rond een uur of 11, ze sloten de bar, maar er was een goedkope shop naast het hotel. Dus een half uur later deden ze het licht maar uit, toen dit ook niet werkte besloten ze de 'schreeuw tegen de backpackers'-techniek toe te passen, die prima werkte. Met z'n alle gingen we achterop motors naar Volcano bar. Die wonderbaarlijk nog goedkoper was dan Why Not Bar. Hier kon je voor 50.000 dong het all you can drink gedoe doen. De muziek was super slecht. Maar hoe langer je op reis bent hoe meer gewend je daaraan raakt. Het was dan ook weer een geweldige avond. 

Koh Phangan reunie!

De volgende ochtend was ik helemaal enthousiast. Want twee meisjes die ik met oud&nieuw had leren kennen kwamen naar Hoi An! Een mini reunie, altijd leuk. Ze kwamen aan net toen ik naar het geweldige all you can eat ontbijt buffet liep, goede timing. Na ons zelf te hebben volgepropt en te hebben bijgekletst huurden we met nog twee meisjes fietsen. We fietsen naar het oude gedeelte, ze gingen los op het laten maken van dingen. Een meisje liet 4 jurkjes, een broek, een jas en een blouse maken, haha! Daarna naar het strand gefietst want het was een warme dag. Dit was de eerste keer dat ik weer op een zonnig strand was, aangezien ik zowat bevroor op het strand in Hue, wat voelde dat goed. Het rondfietsen was ook super leuk want Hoi An is een schattige plaatsje en langs rijstvelden en alles fietsen is weer eens wat anders dan mijn standaard fietstocht langs de Maas in rdam.

 Na ons opgefrist te hebben kon ik eindelijk gaan kijken hoe mn jumpsuit eruit zag. Die zag er prima uit, alleen erin komen was bijna onmogelijk, omdat er alleen een rits aan de zijkant was. Ook had ik om een gedeeltelijk open achterkant gevraagd en die was er niet. De veranderingen besproken en ik mocht de volgende dag weer terug komen. Het zag er in ieder geval al mooi uit dus ik had er vertrouwen in. In de avond met een groepje uit eten gegaan en daarna weer gesocialized bij het hostel en...... Weer naar de allyoucandrink bar gegaan. Want ik moest mn Koh Phangan vriendinnetjes natuurlijk laten zien hoe geweldig, en vooral goedkoop, het nachtleven daar was. Het was als vanouds een geweldige avond. Een helaas iets te late-geweldige avond bleek de volgende dag. Ik had een kookcursus geboekt voor 8 uur smorgens, maar slaagde erin 3 wekkers te negeren en daardoor de cursus te negeren. Het was m'n laatste dag in Hoi An, had mijn bus naar Nha Trang al geboekt dus dat was balen. Helemaal een baaldag was het niet want het zonnetje scheen en ik kon relaxen bij het zwembad. Waar een idioot van 3 hoog van t balkon t helemaal-niet-zo-diepe zwembad in sprong, wtf. Mn jumpsuit was perfect aangepast. Hij zit wat strak, maar aangezien ik zoveel ben aangekomen wilde ik mn op-maat-gemaakte-jumpsuit niet op mn ik-ben-op-reis-maat maar op mn hopelijk-toekomstige-maat. De jumpsuit kostte me ongeveer $35. Wat een prima prijs is natuurlijk! Tegen het einde an de middag moes ik afscheid nemen van alle geweldige mensen die ik had leren kennen en stapte ik op de bus naar Nha Trang. 

Australia day in het Russische Nha Trang

Het nachtleven van Hoi An had me zo moe gemaakt dat ik zeker voor negen uur in de bus geslapen heb. Vroeg in de ochtend kwam ik aan in Nha Trang. Ik was gewaarschuwd dat het er stikte van de Russen. Maaaaaar het was Australia Day en behalve Russen waren er ook super veel ozzies. Met een groepje uit mn hostel (Mojzo Inn - aanrader!!) ging ik rond 11.00 naar de booze cruise bar. Waar Australia day al in volle gang was. Wat ze precies op die dag vieren is me ontgaan. Maar het deed me denken aan koniginnedag. Mensen zijn verkleed, dragen de vlag en drinken bier. Je bierblikje tape je vast aan je andere bierblikjes en deze stapel/staf probeer je langer te maken dan je zelf bent. Er is een top 100 countdown qua muziek, wat ook een heel ding leek te zijn. Ik vergat deze dag dat ik in Vietnam was -zag geen enkele Rus- en had een geweldige dag en nacht. Deze dag heeft mijn drang om naar Australie te willen alleen nog maar groter gemaakt. Zoveel leuke mensen weer leren kennen. Ongeveer 90% van de mensen kwamen uit Australie. En ook mn maatjes uit Hué kwam ik weer tegen. Ook een Nederlandse jongen die goed de weg kwijt was. Zo had hij zn oor door iemand in de bar met een neuspiercing laten piercen. Ja het was een interessante dag. 

Omdat ik op Australia Day praktisch gezien eigenlijk niks van de stad had meegekregen besloot ik de volgende dag iets te moeten doen. Maar niet te actief. Een van de dingen waar Nha Trang bekend om staat is de spa's met modderbaden. Met een groepje van vier jongens ging ik hier naar toe om te relaxen. Het modderbad was warm maar op een goede manier. Erna kon je een douche nemen in de meest bizarre douches. Ik snap nu waarom het water in douches vanuit een douchekop naar beneden komt. Want er waren douches waarbij het watrr naar boven spoot of van de zijkanten kwam, niet al te handig, wel erg grappig. Er waren meerdere mineralen zwembaden, bijna geen mensen, wel zon. En zo waren we een dagje zoet. Hierna voelde mijn huid zijdezacht aan. Het scheen ook goed te zijn voor huidziektes zoals eczeem (dat heb ik) dus het was helemaal fijn. Dit was denk ik het schoonste en friste wat ik me in heel deze reis gevoeld heb! In de avond lekker gegeten en vroeg naar bed te gaan.

Tot rust komen in Dalat

In verband met chinees nieuwjaar was alles drukker en duurder dan normaal. Vooraf was ik van plan naar Mui Ne te gaan, maar alles bleek volledig volgeboekt te zijn. Dus nam ik met 2 jongens en een meisje de bus naar Dalat. Een rustig stadje, waar je veel meer van de lokale bevolking mee kreeg. Hoe Nha Trang super druk was, met menukaarten die in t Russisch waren, waren er in Dalat nauwelijks toeristen te vinden. We bezochten het 'crazy house' dit huis staat in de top 10 van rare huizen in de wereld. Diegene die het ontworpen heeft leeft er nog steeds, een gedeelte is nu te bezoeken en een gedeelte is zelfs een hotel. Het is geinspireerd op Alice in Wonderland. Als je er rondloopt denk je ook inderdaad, wtf? Waarom zou je een beren-kamer in je huis willen? Of allemaal gekke onhandige trappetjes en bruggetjes, maar hey why not? Op de fotos is het niet al te goed te zien, maar het is een bezoek waard. Ook heb je een goed uitzicht over de stad.

Na het wilde Hoi An en Nha Trang waren we het er allemaal over eens dat we gewoon lekker naar bed wilden in de avond. De volgende dag gingen we (op zoek) naar de Elephant Waterfall. Ik zeg op zoek omdat het 'maar' 30km uit de stad was, we scooters hadden, maar er toch 2 a 3 uur over deden. De kaart die we kregen was nutteloos, verkeersborden waren er niet echt en de mensen spraken nauwelijks Engels. In mn lonely planet ontdekte ik dat de waterval in een bepaald dorpje bleek te liggen. Toen we (ik zat achterop) op een hobbelig weggetje in de bergen (met adembenemend uitzicht) reden maakte een vrouw met een horde koeien gebaren van niet deze kant op. Toen ik haar de naam van het dorpje liet lezen legde ze met gebaren de weg uit. We kwamen uit bij de aaaaallller eerste weg die we hadden geprobeerd. We kwamen nog wat verdwaalde touristen tegen en besloten 't er maar weer op te wagen. Het verdwaald zijn was zo erg nog niet, want ik genoot achterop de scooter van het uitzicht. De bergen waren prachtig en ik zag de grappigste dingen voorbij komen. In Vietnam vind men dat je alles op een scooter kan vervoeren. Zo zag ik drie mensen op een scooter + boom voorbij flitsen, maar ook talloze scooters met hokken met levende kippen, dode vastgebonden kippen, ladders, babies zonder helm, bonken hout... Noem het maar op.

Ik keek m'n ogen uit en de weg was zanderig en hobbelig dus ook was ik blij dat ik niet zelf reed, na mn ervaring me bergen en zand in Koh Tao. Na iets van 2-3 uur waren we er dan eindelijk, de waterval. Wat weer een hele rotsbeklimming-missie op flipflops was. Een van de jongens met wie ik was gleed uit en landde pijnlijk op zn pols die al twee maal gebroken was, auw! Hij kwam er met wat wondjes en pijn van af gelukkig. De waterval was mooi maar het water was helaas te koud/wild om te zwemmen. De weg terug verliep een stuk makkelijker dan de heen weg. In de avond keken we een film in het guesthouse, jaja we hadden een tv met een engels talig film kanaal. 

Chinese nieuwjaar in Ho Chi Minh

Het hele land stond op zn kop. Chinees nieuwjaar is hot and happening. In de middag kwamen we aan in Ho Chi Minh, ook wel bekend als Saigon. Op aanraden van meerdere backpackers het 'Saigon inn Vietnam' hostel geboekt. Een uitstekende keus. Want het hostel had een rooftopbar waar die avond een feestje was met een dj én een uitstekend uitzicht over de stad en dus ook een goed uitzicht over het vuurwerk. Andere mensen moesten zelfs betalen om naar dit feestje te kunnen. In mn dorm waren ook andere gezellige mensen dus we hadden een leuke groep, ook kwamen een aantal mensen die we in Nha Trang hadden ontmoet de jaarwisseling met ons vieren. Het was een compleet andere jaarwisseling dan die op Koh Phangan, aangezien dat op t strand was en dit in een grote stad. Na 00.00 gingen we naar een club om het feestje nog even door te zetten. Ja dit was ook weer een geslaagde jaarwisseling, welkom in het jaar van het paard! 

Ondertussen was ik uitgefeest. De dagen hierna stonden in het teken van geschiedenis. Zo bezocht ik het war museum wat een goed beeld over de oorlog tussen Amerika en Vietnam geeft. Veel foto's, die indrukwekkend en confronterend waren om te zien. Ook veel informatie (een halve verdieping) over agent orange. Ik had geen idee hoeveel schade dat aangericht had. Dit museum is zeker een bezoek waard. Ook heb ik de Cu Chi tunnels bezocht. Wat niet de beste tijd van het jaar bleek te zijn, normaal doe je de tour met ongeveer 15 mensen, nu met wel 60. Hier waren de vallen te zien die er gebruikt waren in de oorlog. En kon je door tunnels kruipen waar in die tijd serieus mensen geleefd hebben. Tien minuten in zo'n tunnel is serieus al genoeg om te beseffen wat een ellende die mensen door staan hebben. De tourguide, Jackie, die zelf ook meegevochten had in de oorlog zat vol met verhalen. Na de tour kon je op een schietbaan schieten. Dat heb ik altid al willen doen dus schoot ik hier badass een AK-47. Wat lastiger bleek dan ik dacht, nee ik ben nog niet klaar om uitgezonden te worden.

Ook ging in Ho Chi Minh voor het eerst in maaden naar de bioscoop. Een bioscoop volgens Westerse standaard! Het was er luxer dan pathe schouwburg (mn vaste stekkie) en ik keek naar een slechte 3d film, i-frankenstein. Ik droeg een jurkje en de airco stond zo hard dat mn haar rondvloog alsof ik een fotoshoot had. Maar ik had heerlijke popcorn en was al al lang blij met de slechte film. 

Vietnam was een fijn land! Ik heb genoten van het eten, de natuur, de mensen, de geweldige hostels, het chinese nieuwjaar, australia day, het bizarre verkeer. Maar het werd tijd om aan het laaste gedeelte van m'n reis te beginnen, terug naar het zonnige Thailand!

Die update houden jullie nog even van me tegemoet, aangezien ik as we speak nog bezig ben met Thailand 3.0